Dag -3: het is begonnen

Vanochtend gestart in het Radboud. Thuis afscheid genomen van de meiden, wat een kanjers. Ik had verwacht dat niemand mee mocht ivm Corona, maar Suzanne mocht er gelukkig wel bij zijn en mee naar de kamer. Dat was wel heel fijn, voor ons allebei.

Ik moet zeggen dat het wel even schrikken was toen we de kamer op kwamen. Niet zozeer het jaren ’70 stijl interieur (Rijnstate is wat dat betreft veel moderner), maar meer het idee dat je hier niet buiten komt, de komende 3-4 weken. Een kamer van ongeveer 4x6m waar je met twee personen ligt. En een sluis met een deur naar het toilet en een deur naar de badkamer. Dat is de wereld voorlopig. Inmiddels went het al wel.

Deze dag noemen ze dag -3. Omdat ze aftellen naar dag 0, de dag dat de stamcellen teruggeplaatst worden. De belangrijkste gebeurtenis van vandaag was het aanbrengen van de zgn. lijn. Dit is een wat groter infuus, dat net onder het sleutelbeen wordt ingebracht en vlak boven het hart stopt. Met behulp van een echo wordt dat ingebracht. Daarna naar de röntgenafdeling om een foto te laten maken, zodat ze konden zien dat het inderdaad goed geplaatst was. Kon ik mooi nog even naar buiten om een luchtje te scheppen. Zo lang je de chemo nog niet gehad hebt, mag je nog van de kamer af. Vanavond nog maar een rondje nu het nog kan.

Morgen dag -2, dan wordt ’s middags de zware chemo toegediend. Ik dacht dat het ook dag -1 zou gebeuren, maar dan krijg ik alleen maar medicijnen per infuus toegediend tegen de bijwerkingen.

Silke d’r mascotte, die ze altijd aan het gezinslid geeft om snel beter te worden, is ook mee.