Afgelopen maandag leek het er op dat ik einde van de week naar huis zou kunnen gaan. De waarde van de witte bloedlichaampjes was gestegen van o naar 0,2. Maar dinsdag was het nog steeds 0,2, woensdag pas 0,3… Ze moeten minimaal 1,0 zijn. Daarmee was de hoop vervlogen om vrijdag naar huis te kunnen. Dat gaf wel even een mentale tik. ’s Avonds kwam ook de koorts opzetten, maar gelukkig is die gedurende de nacht weer afgezwakt, zodat er geen behandeling nodig was. “Dag +14: het gaat omhoog, maar langzaam” verder lezen
Dag +11: yes, het gaat weer omhoog!
Zojuist het fantastische nieuws gekregen dat het aantal witte bloedlichaampjes weer aan het stijgen is. Het is van nul naar 0,2 gegaan. Dat lijkt niet veel, maar het feit dat er beweging is, is zulk goed nieuws! Wat heb ik daar naar uitgekeken. Met een beetje geluk, kan ik voor het weekend naar huis 🙂 “Dag +11: yes, het gaat weer omhoog!” verder lezen
Dag +8: het laagste punt bereikt
Sinds gisteren zitten de waarden van de leukocyten op 0, met andere woorden, ik heb geen witte bloedlichaampjes meer in het bloed. Dus ook geen weerstand meer. De komende dagen is de kans dat er koorts op komt of een infectie optreedt nog groter, maar tot nu toe gaat het goed. Het test-medicijn kan dat trouwens ook voorkomen. “Dag +8: het laagste punt bereikt” verder lezen
Dag +5: bijna halverwege de ‘dip’ (hopelijk)
De bloedwaarden beginnen flink te dalen. Met name de leukocyten (witte bloedcellen die voor je weerstand zorgen) zullen tot nul dalen. Bij een gezond persoon is deze waarde boven 4,0. Bij mij is dit inmiddels gedaald tot 0,5. Volgens plan, zeg maar.
Inmiddels is het eten en drinken volledig gestopt: het lukt niet meer. Ik krijg nu voeding en vocht via het infuus. Voor de rest gaat het wel ok. Voor de voortdurende slechte smaak in mijn mond helpt gelukkig een Fisherman’s Friend, dat lukt wel. “Dag +5: bijna halverwege de ‘dip’ (hopelijk)” verder lezen
Dag +3: het wordt zwaarder
Inmiddels de derde dag na het terugplaatsen. De temperatuur in de kamer is gelukkig goed en merk niets van de warmte buiten.
Maar mijn lijf verandert. Het eten smaakt niet meer en moet er niet aan denken dat ze weer komen vragen wat je de volgende keer wilt eten. Soep en zuivel gaat nog, de rest niet. Ook water smaakt slecht. En de hele tijd een droge mond.
De arts geeft aan dat bij dag +10 herstel gaat intreden, tot dan zal het wrs nog wel minder worden. Voel me vermoeid, veel slapen nu. Gaat de tijd wel lekker snel.